E3 konbentzioa

Bideojokoen industriak komunikazio arloan lan handia egiten du. Horren adibide da mundu mailan oso ezaguna den,  E3 (Electronic Entertainment Expo) izeneko konbentzioa. Izan ere, bideojokoen industriako erakusketa garrantzitsuena da eta bertara bideojoko maitaleak, profesionalak, analistak eta hedabideak hurbiltzen dira.

E3 Los Angeles hirian urtero ospatu eta edizio guztietan 100 herrialdetik gora batzen ditu. 1995etik aurrera egiten duten konbentzioaren helburua bideojokoen munduan izandako sorkuntzak eta berrikuntzak erakustea da. Beraz, horrelako ekimen bat egin eta aurrera eramateko harreman publikoko langile eta estrategiez baliatzea ezinbestekoa da.

Konpainiak gehienbat filtrazioaz eta informazioaren aurrorapenaz baliatzen dira. Hala, enpresek beraien irteeren edota etorkizunaren inguruko txutxu-mutxu desberdinak eragiten dituzte. Horri esker, ikuslearen ebentuarekiko zein bideojokoarekiko duen arreta handiagotzea eragiten dute.

Aipagarria da, prentsa oharrak idatzi, hedabideekin kontaktuan jarri eta jazoerara gonbidatzen zaiela. Horrela, publicitya bilatzen dute; hedabideetan E3ri buruz hitz egitean, mezua indartu eta jende gehiengoarengana iristea lortu nahi dutelako.

E3 publikoarengana iritsi eta kontaktuan jartzeko hainbat kanalez baliatzen da. Alde batetik, Twitch Tv deituriko telebista kate ofiziala du. Bertan, ebentuan zehar izandako konferentzien zuzeneko emankizuna eta programa bereziak eskaintzen dituzte. Gainera, sare sozialak ere erabiltzen dituzte: Facebook, Twitter edota Youtube besteak-beste. Bestalde, publizityari esker, prentsa idatzian eta telebista zein irratian agertzea ahalbideratzen dute.

Emaitzei begira, ongi jorratutako komunikazioa dela esan beharra dago. Izan ere, hedabide internazionalek ebentuaren inguruko albiste, elkarrizketa edota erreportajeak egitea, mundu mailan ezagunak izatea eta hainbat jende beraien herrialdeetatik Los Angelesera bidaiatzea lortu baitute.

"Añorgan bizi gaitezke"

Egun, Euskal Herriko gazte askok ez dute emantzipatzeko mediorik. Hala, gurasoen etxean bizi diren gazteen kopurua ikaragarria izateaz gain, etxebizitza propioa alokatu edo erosten duten gazteen batez besteko edadea oso altua da. 

Egoera horri aurre egiteko, Etxi Gabe Añorgako etxebizitza eskubidearen aldeko taldeak, “Añorgan bizi gaitezke” kanpaina sortu du. Kanpainaren helburua alternatibak martxan jarri eta herritarrei etxebizitza duin bat izateko eskubidea bermatzea da.

Añorgak herri izaera duen arren, Donostiako auzo bat da. Usurbil eta Lasarte- Oriako mugan dagoen auzo honek 1900. urtean eraikitako “Cementos Rezola” izeneko fabrikaren eraginez, aldaketa handia bizi izan zuen.

     

Etxi Gabeko kideek bultzatutako “Añorgan bizi gaitezke" ekimena, etxebizitza duinaren aldeko kanpaina da. Bertan, Añorgan gazteentzako etxebizitzarik egiten ez direla edota egiten direnen salneurria zein alokairua oso garestiak direla salatu dute. Gehiegizko prezio horien ondorioz eta herrian etxe huts ugari badaude ere, hainbat gaztek herritik kanpora  bizitzera joan behar izan dute.

Gainera, auzoan bizi nahi dutela aldarrikatu eta etxebizitza izatea pribilegio bihurtu dela adierazi dute. Bide berberean, alokairu sozialekin lanean daude. Hala, etxe hutsen jabeekin negoziatu eta añorgatarrei herrian bizitzeko aukera emateko, alokairu duinak bermatu nahi zaizkie.

Kanpaina ezagun egiteko kanal desberdinez baliatu dira. Alde batetik, egiten dutenaren berri emateko hedabideekin kontaktuan jarri dira. Bestalde, internet bidezko sare sozial ugari erabili dituzte: gmail, Facebook orrialdea, blogga, youtube... Aipagarria da, proposatutako #Añorganbizigaitezke hashtagaren erabilerarekin, herritarrak argazki eta bideoak igotzera animatu dituztela; beraien ekimena jendeari zabaldu eta parte hartzea bultzatuz.

Emaitzei begira, proiektua nahiko arrakastatsua izan da. Izan ere, ekimenaren lehen urratsa 2014ko maiatzaren 1ean bi herritar gazteren etxe bihurtuko zen Firestone fabrika abandonatua okupatzea izan zen. Izandako eboluzio onak aurreikuspenak zabaltzea eragin du, hau da, aurtengo helburua fabrikan gazte gehiago bizi daitezen etxebizitza gehiago sortzea da.

Nire ustez, kanpainaren helburua eta ideia paregabeak dira. Herritarrak hazi eta hezi diren tokian bizitzen jarraitzeko eskubidea daukate eta hori bermatzea beharrezkoa da. Baina, orokorrean kanpaina komunikazio esparruan ahula dela eta oihartzun gutxi lortu dutela pentsatzen dut. Izan ere, Donostiako mugetatik kanpo ez da berriaren informazio gehiegirik ezagutu.

Black Mirror

Titulua: Black Mirror: The National Anthem                               Herrialdea: Erresuma Batua

Urtea: 2011                                                                                Iraupena: 45 minutu 

Zuzendaria: Charlie Brooker eta Otto Bathurst                         Gidoilaria: Charlie Brooker

Produkzio-etxea: Zeppotron                                                     Musika: Stephen McKeon   

Igorpen-data: 2011ko abenduaren 4a

Aktoreak: Rory Kinnear, Lindsay Duncan, Lydia Wilson, Tom Goodman- Hill, Donald Sumpter, Allen Leech, Anna Wilson-Jones, Sophie Kennedy Clark eta Jay Simpson

- Gaia:

Kapitulu hau thriller politikoa da. Bertan, iritzi publikoak eta internetek duen botereaz eta baita informazioaren hedatze azkarraz hitz egiten da.

- Sinopsia:
Michael Callow, Ingalaterrako Lehen Ministroak, bideo-mehatxu bat jasotzen du. Bertan, Susana printzesa bahiketaz informatu eta bera askatzeko Callowek jarraitu beharreko pausoak azaltzen dira. Bideoak Callowi 16:00ak baino lehen, telebista publikoko zuzeneko saioan, txerri batekin erlazio sexualak izatera behartzen dio. Pausoak behar bezala jarraitu ezean, bahitzaileak printzesa erailiko duela dio. Bideoa internetetik barrena dago eta hainbat pertsonengana iritsi da. Hortaz, Callowek egoeraren aurrean irtenbidea bilatu beharko du...

- Protagonista:
Kapituluaren protagonista Michael Callow, Ingalaterrako Lehen Ministroa da. Nahiz eta bere adin zehatzik ez esan, 30-40 urte bitarteko gizonezkoa dela antzeman daiteke. Bere kargua publikoa denez, itxura ona dauka eta hori zaintzeaz arduratzen da. Diru maila ona duen gizon osasuntsua dela esan daiteke, bere adizioez ezer gutxi baitakigu.

Egoera familiarrari erreparatuz, ezkonduta dagoela ikusi dezakegu, bere emaztea kapitulu osoan zehar ageri baita. Serie hasieran, ongi konpontzen diren bikote zoriontsua izan arren, gora-beherek pareja krisia sortu diete. Hala, iritzi publikoaren aurrean elkarrekin pozik daudenaren itxurak egiten badituzte ere, ez dira ongi konpontzen.

Bestalde, izaera lasaia duen pertsonaia da. Egiten dituen ekintza guztiak bere idazkariak eta taldekideek aholkatuak dira. Iritzi publikoak portaera moldatu eta bere irudia uneoro zaindu beharra ekarriko dio. Horrela, pertsonaia publikoa izateak dakarren presioak bere buruarekiko errespetuarekin amaitu eta umiltzera eramango dio.

Laburbiltzeko, Michael Callow panpina mediatiko bat izateaz gain, autoestimu laboral zein pertsonalik ez dituen pertsonaia da.

- HHPPkoari dagokiona:

Ingalaterrako Gobernua irudi krisia bizitzen ari da. Harreman Publikoen lan-eremuari begira, Lehen Ministroaren idazkariaz eta komunikazio gabineteaz hitz egiten dugu. Beraiek, Ingalaterrako Lehen Ministro eta bertako Gobernuarentzat lan egiten dute.

HHPPen eginbeharra, Ministroaren irudia garbi mantentzea eta egoerak sortutako krisi instituzionalari aurre egitea da. Hasieran, bideo-txantajearen berria ez zabaltzeko distrakzioak bilatzen saiatzen dira. Beraz, herritarrei gertatutakoa ezkutatzeko asmoarekin, hedabideekin kontaktuan jarri eta albistea ez zabaltzeko ordena ematen diete. Baina, beste komunikabide batzuek albistearen berri eman eta hedabide guztiak kasuaz informatzen hasten dira.

Seriean zehar zentsura aplikatu nahi dutela ikusten da. Alde batetik, hiritarrengana iritsi ez dadin, bideoa sare sozialetatik borratzen da. Bestalde, Lobbya egiten saiatzen dira, hots, gauerdiaren ondoren gertakizunaren irudiak gordetzea delitua dela dioen legea aplikatzen dute.

Bestalde, hedabideek eta herritarrak ministroaz diotena aztertzen dute. Hortaz, iritzi publikoa, hau da, jendeak duen irudia zein den ezagutu behar dute. Horretarako, gertakizunaren eta ministroarekiko biztanleen usteak edota ikuspuntuak ezagutu nahian, ikerketak antolatzen dituzte.

Gainera, enkuesta horietan, uneoro jendearen pentsamendu aldaerak jakin eta horien arabera aholkulari lanetan jarduten dute. Beraz, Callowi krisi egoera larri horren aurrean zer egin eta nola jokatu aholkatzen diote. Egingo dituen ekitaldi guztiak antolatuz (hizketaldiak, prentsa agerpenak...).

Amaitzeko, kapituluaren amaieran, Ministroaren irudi kanpainan lanean ari direla ikusi dezakegu. Gertakizunak izan eta urte batera, UKN albistegien bitartez, bere irudi positiboa eraikitze lanean ari dira. Beraz, errealitatea horrela ez den arren, publikoari Ministroak bere emakumearekin bizitza zoriontsua eta ekitaldi solidarioetan parte hartzen duela helarazten diote.

- Bechdel testa:

"The National Anthem" kapituluak ez du Bechdel testa gainditzen. Kapituluan zehar generoen arteko berdintasunik ez dagoela esan daiteke, hots, ez baititu testak proposatutako oinarriak betetzen. Izan ere, kapituluan zehar bi emakume baino gehiago badaude ere, agertzen diren emakume gehienek ez dute izenik; ezta beraien arteko elkarrizketarik ere.