"SoyFrigo" kanpaina

 “Frigo” izozki markaren bidez, Unilever multinazionalak “Soy Frigo” kanpaina sortu zuen. Kanpaina aurrera eramateko, Evercom agentziarekin elkarlanean jardun zuten. Izan ere, Evercom 1996an sortutako komunikazio kontsultore eta Harreman Publikoen esparruetan espezializatuta dagoen agentzia da.

Unilever konpainia oso indartsua da, bere presentzia 190 herrialde baino gehiagotan baitago. Konpainiaren baitan hainbat marka ezagun hartzen ditu, adibidez: Flora, Dove, Magnum, Axe, Ligeresa, Calvé…

Mundu-mailako ekimena den “SoyFrigo” kanpaina gazteentzako lan proiektua da. Españaren kasua aztertuz, gazteen langabezia-tasa %50a baino handiagoa denez, egoera kezkagarri horri irtenbide bat bilatu behar zitzaion. Helburua, Frigoren udako kanpainan gazteentzako lan-postuak sortzea zen. Beraz, konpainiak helarazten zuen mezua: gazteen langabezia murrizteko eginkizunari esker, 2015 urtean 500 lanpostu sortu eta 2020an mundu-mailan 100.000 lanpostu izatera iristea lortuko zuen enplegu eta ekintzaile programa sortzea zen.

Kanpaina aurrera eramateko, parte-hartzaileek aukeraketa prozesu bat gainditu eta izozkien kudeaketa zein salmenta egiteko gailu mugikor vintageez (izozki karroak, bizikletak, kioskoak, patinak...) baliatuko ziren. Ez zuten lan ordutegi zehatzik, hots, gazte bakoitzak bere beharrizan eta lan postuaren kokapenaren arabera lan ordutegia kudeatu behar zuen.

Frigok hedabideetan beraien ikuspena handiagotu eta proiektua ezagun egiteko komunikazio lan ikaragarria egin zuten. Horretarako, hedabide ezagunei deitu eta programa Madrilen azaldu zen. Bertara, TVE, Onda Madrid, El Mundo edota El Economista bezalako hedabideak gerturatu eta hedabideetan proiektuaren aurkezpenaren berri eman zuten. Hori gutxi balitz, sare sozialez gain, telebista edota irrati kateetan entrebistak eta erreportajeak kudeatu zituen.

Emaitzei erreparatuz, proiektua sare sozialetan arrakasta bihurtu zen. Proiektua martxan jarri eta bi hile igaro ondoren, 88 inpaktu sortu zituen. Bestalde, “SoyFrigo” kanpainak publizity ugari izatea lortu zuen; beste batzuen artean, aipagarriak dira: El Econosmistako irakurleekin kontaktua, “Para todo La2” programaren zuzeneko tertulietan presentzia edota “El programa de Ana Rosa” aldizkarian eskuratutako erreportajea.

Nire aburuz, kanpainak komunikazio biribila izan zuen. Hedabide handietan tokia egitea lortu zuen eta hori baloratzekoa da. Izan ere, enplegutasuna handitzea xede zuen kanpaina honek Frigoren irudiari on egin zion. Hala, irudi positiboa kudeatzeko modu ona dela esan beharra dago.

99 francs

Titulua: 99 francs                                                        Oinarritua: 13,99 euros eleberria

Urtea: 2007                                                                  Iraupena: 100 minutu

Herrialdea: Frantzia                                                     Zuzendaria: Jan Kounen

Gidoilaria: Jan Kounen eta Nicolas& Bruno                Produkzio-etxea: Arte France

Aktore nagusiak: Jean Dujardin, Jocelyn Quivrin, Patrick Mille, Vahina Giocante, Elisa Tovati

Musika: Jean-Jacques Hertz, Erin O' Hara, Francois Roy

Sariak: 2007an Cesar sarietan opera prima hoberenaren izendapena

- Gaia:

Komediazko film hau, publizitate munduaren eta mendebaldeko kontsumo gizartearen kritika zorrotza da.

- Sinopsia:

Octave Parangok Pariseko "La Ross" publizitate agentzia garrantzitsuan egiten du lan. Sormen- sailean jarduten du eta bezeroen marketing zuzendariek bere ideiak epaitzeaz gogaituta dago. Horregatik, lanetik kanporatu eta behar baino lehenagoko erretiroa eskuratzeko edozer egiteko gai izango da.

- Protagonista:

Filmaren protagonista Octave Parango izeneko komunikazio arloko langilea da. 30-40 urte bitarteko gizonezkoa da. Moralik ez duen pertsonaia bat da, diruagatik edozer egiteko gai den horietakoa. Aberatsa eta klase sozial altukoa izan arren, gehiago nahi du, ez da duenarekin konformatzen.

Bere egoera familiarraz gutxi dakigu, soilik, pelikulan zehar Sophietaz maitemintzen dela esan dezakegu. Elkarrekin denbora gutxi egon ondoren utzi egiten dute eta protagonista guztiz bakarrik gelditzen da. Bestalde, bizitza sozial eskasa dauka, ez du benetako lagunik.

Bere izaerari erreparatuz, autoestima laboral eta pertsonal altua daukan pertsona ematen du, beregan seguritate handia helarazten baitu. Lanean onena dela dioen arren, benetan duen seguritate falta ezkutatzeko egiten duela uste dut. Guztiz pertsona diruzalea da, pelikula hasi bezain pronto bere burua txanpon batzuen truke saltzeko gai dela jakin dezakegu . Diruak mugitzen dio; dena erosi daitekeela uste eta dirua edozertan xahutzen duten horietakoa da. Hortaz, harroputza, axolagabea eta superfiziala dela esan dezakegu.

Parangok adizioz beteriko bizitza arriskutsua darama. Hala, droga legal zein ilegalen kontsumitzailea da, besteak- beste, alkohola, tabakoa, kokaina zein LSD zalea da. Gainera, uneoro sexua praktikatzen edota festetan ikusten dugu.

- HHPPkoari dagokiona:

Aurretik esan bezala, Parangok "La Ross" munduko agentzia handienetarikoan egiten du lan. Agentziara hurbiltzen diren bezero desberdinentzat egiten du lan, enpresa, erakunde zein pertsona desberdinentzat. Pelikulan komunikazio arloko langile eta departamentu desberdinak ikus daitezke; hortaz, agentzia bat barrutik nolakoa den hobeto ulertzeko balio dezakete: sormen departamentua, arte-zuzendaria, copy...

Bere eginbeharra bezeroekin biltzea eta hedabideekin konektatzea da. Bezeroen irudia aztertu eta ikertzeaz arduratzen da. Horren arabera, bezeroek ikusi nahi dutena azaldu eta aholkuak ematen dizkie. 

Laburbiltzeko, enpresaren irudia eta salmentak hobetzeaz arduratzen da. Bezeroak ospea lortzea du helburu eta horretarako copy lana, biltzarrak, castingak, ikerketak... egiten ditu.

- Bechdel testa:

99 francs filma ikusi ondoren, ez duela bechdel testa gainditzen ikusi daiteke. Testaren oinarriak ez ditu betetzen, hau da, genero- desparekotasun argia dauka. Nahiz eta filmean emakumezko bi pertsonaia baino gehiago agertu, horietako askok ez dute izenik ezta elkarren arteko hizketarik.

Apple arrazista?

Munduan famatuak diren enpresa handiek beraien irudia zaintzea ezinbestekoa da. Horregatik, irudi positibo eta ona izateaz arduratzen dira; publikoari markaren aurpegi hoberena erakutsiz. Beraz, enpresak Harreman Publikoen sektoreko langileak izatea beharrezkoa da. Batzuetan, gauzak ez baitira ongi irteten eta horri erantzuna bilatzea premia bat bihurtzen da.

Apple 1976an sortutako hardware- eta software-ekoizle estatubatuarra da. Cupertinon (Kalifornia) egoitza nagusia duen kontsumorako elektronika saldu eta ekoizten du. Munduan zehar fama handia dauka eta 120 herrialde baino gehiagotan daude salgai bere produktuak. Hortaz, Applek eta berekin zerikusia duen norbait edota zerbaitek egindako edozein ekintza, ona zein txarra izan, bere irudian eragingo du.

Kasu honetan, Apple arrazistatzat salatu zuten. Izan ere, Melbourne (Australia) hirikoApple dendako langile batek sei gazte afrikar dendatik kaleratu zituen, lapurtuko zutela susmatzen zuelako. Hala, ikasleetako batek gertakizuna bideoan grabatu eta internetera igo zuen: “Simplemente racismo” goiburua jarriz. Bideoak gizartearen arreta bereganatu zuen, igo eta denbora gutxira biral bilakatuz. Gainera, sare sozialetan Apple dendan izandako egoerak bazterkeria eta arrazakeriaren gaiak oso jorratuak izatea eragin zuen.

Sortutako istiluari aurre egiteko, harreman publikoen lana beharrezkoa izan zen. Arrazakeria salaketen aurrean, Appleko CEOa den Tim Cookek enpresaren izenean bazterkeriaren biktima ziren sei ikasleei publikoki barkamena eskatu eta dendan zegoen saltzaileak gazteei zuzenean barkamena eskatu ziela aipatu zuen. Bestalde, jazoera onartezintzat kalifikatu eta Applelek denak ongi etorriak sentiaraztea nahi duela esan zuen; enpresa diskriminazioaren aurka dagoela azaldu eta enpresari "sexuak, arrazak, sexu-joerak edota beste edozein zergatik" ez diola ardura azpimarratuz. 

Kanpainaren emaitzak onak izan ziren. Helarazitako komunikatuari esker, Mohamed Semra, ikasleetako batek, bere Facebook kontuan enpresak emandako erantzunarekin pozik zeudela idatzi zuen: “barkamena eskatu digute; bada, ongi gaude, ez dago urrutiago eramateko premiarik”. Nahiz eta, bideoak bisita ugari jaso, gertakizuna kapitulu txar bat bezala gelditu eta ez zituen galera garrantzitsurik suposatu.

Nire ustez, hanka-sartze larria da inolako arrazoirik gabe norbait dendatik kaleratzea. Baina, egoeraren aurrean enpresak irtenbide arin eta argia ematerakoan asmatu egin zuen. Aipagarria da, markak politikoki zuzenak diren ekintzak eginez beraien irudia zaintzen ahalegintzen direla eta arrazakeria gertakizun honek, markaren krisi bat eragin zezakela. Edozein ekintzak txikia bada ere, bira eman eta eragin ikaragarriak izan ditzake eta horregatik, kontu handiz ibiltzea beharrezkoa da.

Harreman Publikoak 2.0: ingurune digitalean publikoarekin nola erlazionatu

Enpresen helburua beraien erosleekin erlazionatzea da eta horretan jarduten dute Harreman Publikoek. Baina, azken urteetan komunikazioaren testuingurua aldatu egin da eta ondorioz Harreman Publikoetako langileak aldaketetara moldatu behar izan dira: ingurugiro parte hartzaile, sozial zein interaktibora.

Hortaz, sare sozialak komunikaziorako tresna paregabeak bihurtu eta kontsumitzaileak pasibotasunetik aldendu dira; aktiboki markekin komunikatzen hasiz. Sare sozialei esker, enpresek publikoarekiko kontaktu zuzena izan, beraien irudi digitala hobetu eta bezeroen konfiantza irabazi dezakete. Gainera, interneten bidez, enpresek erosleen iritziak ezagutu, gertutasuna helarazi eta beraiekin erlazionatu daitezke.

Albistea ikusgai hemen

Testu hau Cristina Acedek, UOCko irakasle kolaboratzaile eta komunikazioko aholkulariak egiten duen hausnarketa da. Bertan, berak idatzitako "Relaciones públicas 2.0. Cómo gestionar la comunicación corporativa en el entorno digital" izenburua duen liburuan jorratzen dituen gaiez jarduten du. 

Egileak enpresak erosleekin konektatzeko internetek eskaintzen dituen posibilitate anitzez eta sare sozialen garrantziaz hitz egiteko COMeIN webguneko artikulu bat erabiltzen du. Webgune hori   hau da, Universitat Oberta de Catalunyako (UOC) Informazio eta Komunikazio Zientzia Ikasketen Aldizkarian argitaratu zen. 

Nire ustez, egileak egun Harreman Publikoen lanbideari digitalizazioak ekarritako aldaketak, abantailak eta enpresek erosleekin harremanak sortzeko erabiltzen dituzten estrategiak era garbian azaltzen ditu. Gainera, sare sozialen erabilera egokiaz hitz egiten du, ongi erabiliz lor daitezkeen emaitzak aipatuz. Izan ere, kasu arrakastatsuak izendatzeko hainbat adibidez baliatzen da: David Bowieren disko berriaren promozio kanpaina, Bayernek Pep Guardiolari egindako fitxaketa...

Azkenik, internet eta sare sozialen erabilera orokortu dela dio, Vaticanoa ere gehitu baita Twitterera Benedicto XVI kontu izenarekin. Horregatik, esan dezakegu digitalizazioaren aroak ez duela inor axolagabe uzten.

Toy Like Me

Datuei erreparatuz, hainbat dira elbarritasunen bat duten pertsonak. Izan ere, Erresuma Batuan elbarritasunen bat duten umeak 770.000 dira eta mundu osoan 150 milioitik gora. Beraz, datu esanguratsuak direla esan beharra dago, elbarriak gizartearen zati handi baten parte direlako.

Horregatik, Chance.org webgunean 2015ko apirilean Toy Like Me kanpaina sortu da. Ekimen hori Erresuma Batuko guraso zein ume elbarrien akzio globala da. Kanpainaren helburua jostailu industriak ume guztiak irudikatzea denez,  50.000 pertsonek Playmobil jostailu etxeari elbarritasunen bat duten jostailuak egitea eskatzeko sinadurak bildu dituzte.

Ekimenaren mezua dibertsitate anitzeko jostailuak egin eta elbarritasun edota gaixotasunen bat duten umeak gizartean modu positiboan integratzea da. Hala, Playmobilek erronka onartu eta bertatik abiatuz, elbarritasuna duten figurak sortzea erabaki du. Horrela, kanpainari sostengua eskaini eta irabazien parte bat ongintza xedea duten ekimenei emango dietela argudiatu dute.

Bestalde, Facebookeko kontu batean sortutako kanpaina hau sare sozialen euskarria erabiliz egin da mundu osoan ezagun. Gainera, sare sozialen erabiltzaileek Twitterren #Toylikeme hashtagaren bidez, kanpaina biral bihurtu dute; beste hainbat euskarritan, hots, prentsan edota telebistan agertzea eraginez. Horri esker, emaitza onak izan dituzte: Playmobil Toy Like Me iraultzara gehitzen den mundu mailako lehenengo enpresa bihurtu da eta etorkizunean beraien sortatan elbarritasunen bat duten panpina gehiago sortuko dituztela argudiatu dute.

Azkenik, Toy Like Me asko gustatu zaidan ekimena dela esan behar dut. Ume elbarrituak beraien bezalakoak diren jostailuak izanik, horiekin identifikatu eta gaixotasuna beste ikuspuntu batetik ikusi dezakete. Jakina da, mundua jende desberdinez osatuta dagoela, norbere akats eta dohainekin. Beraz, umeek hori ulertu eta “oker” fisiko batek eragiten duen bazterkeriarekin amaitu beharra dago.

Laburbilduz, kanpainak izandako arrakasta kontuan izanik eta horrela jarraituz gero, munduko hainbat enpresek ildo berbereko jostailuak ekoizten hasiko direla uste dut.